Gevoelens en emoties, we hebben ze allemaal. Maar vaak zitten ze ons in de weg en hebben we ze liever helemaal niet. Het lastige van gevoelens is dat je ze niet kan negeren. Wel tijdelijk, maar ze komen altijd terug. Als dezelfde gevoelens, als andere gevoelens of uiteindelijk als ziekte.

Voelen van emoties

Het beste wat je dus kan doen met een gevoel is het voelen. Zonder erdoor overgenomen te worden. Hoe doe je dat?

1. Neem een moment voor jezelf om even stil te zitten.
2. Voel wat er op dit moment is, probeer te herkennen wat je voelt en probeer het te benoemen.
3. Lokaliseer waar het in je lichaam zit.
4. Blijf bij die plek en hoe het voelt en het hoeft niet anders te zijn dan het is.

Dr. Jill Bolte Taylor heeft over emoties geschreven en er vanuit de hersenen onderzoek naar gedaan. Uit dat onderzoek blijkt dat als een emotie helemaal bewust en met aandacht beleefd wordt, de emotie na 90 sec totaal uit je systeem is verdwenen.

Dus hoe lastig de emotie ook is, je hoeft het niet langer dan 90 sec te voelen!

Wat heeft een emotie je te vertellen?

Je kunt een gevoel ook doorvoelen en uitvergroten om erachter te komen wat dit gevoel je te vertellen heeft. Dan kan je gevoel een wegwijzer worden.

De eerste vier stappen zijn dan hetzelfde als hierboven beschreven, alleen daarna ga je een paar stappen verder.

1. Speel met het gevoel, vergroot het uit, geef er woorden aan.
2. Toets je gevoel: is het waar? Kan ik het omdraaien? Kan ik het toe-eigenen?
3. Welke nieuwe richting geeft het me?

Spelen met je emoties

Door het gevoel te overdrijven en uit gaat spreken, krijg je zicht op onbewuste kanten van het gevoel. Je kunt gaan zien waar de overtuigingen zitten die niet kloppen, waar mogelijkheden zitten. Dan kun je reëler gaan voelen.

Bijvoorbeeld schuldgevoel. Stel je hebt een afspraak met een vriendin afgezegd, omdat het je even te veel was. Het kan zijn dat je je daarna schuldig voelt. Als je dit schuldgevoel uitvergroot, kan het klinken als: “ik voel me schuldig, het is mijn schuld dat zij teleurgesteld is, ik heb haar dit aangedaan, het komt door mij.” Door dat van jezelf te horen, kan je gaan zien dat je verantwoordelijkheid neemt voor het gevoel van de ander. Dat hoeft niet. Je kan wel het gevoel van de ander erkennen, ze mag teleurgesteld zijn, maar jij bent niet verantwoordelijk voor wat een ander voelt. Schuldgevoel geeft de richting: je neemt te veel verantwoordelijkheid voor de gevoelens van de ander. Het roept op om goed te zien wat van jou is en wat van de ander. Dat is de wegwijzer.

Zo kun je gaan voelen dat eenzaamheid gaat over de mogelijkheid om zelf verbinding te maken, met jezelf en met anderen.

Of dat jaloezie gaat over je eigen verlangen volgen en waarmaken.

Je in de steek gelaten voelen, kun je omdraaien naar waar je jezelf in de steek laat.

Falen kan je de weg wijzen naar je waarde niet af laten hangen van wat je doet.

Als je speels je gevoel gaat onderzoeken, door je lichaam te volgen in waar het gevoel je heen lijdt, krijg je nieuwe inzichten over waar het gevoel je naar toe kan leiden. Zo worden je gevoelens en je lichaam steeds sterkere wegwijzers.

Meer lezen van Soulplay?

Lees hier Mijke’s laatste blog over hoe jezelf kunt verlossen van je innerlijke criticus.