Emoties spelen een belangrijke rol in ons leven. Ze hebben invloed op hoe we ons voelen, ons lichaam, onze gedachten en op ons gedrag. Emoties hebben een sterkere invloed op onze gedachten en andersom. Dit heeft te maken met je hartritmepatroon. (Zie ook het vorige artikel van Caroline van der Beek: ‘Waarom je hart-brein veel krachtiger is dan je hoofd-brein’).
Tik ik “Chief Spiritual Officer” in de zoekbalk van LinkedIn, dan krijg ik slechts 65 resultaten. Een aantal resultaten matchen bovendien niet. Alle Chief Spiritual Officers komen uit Amerika en maar eentje komt uit Zwitserland. De resultaten vind ik schrikbarend laag en teleurstellend, want iedere organisatie heeft een Chief Spiritual Officer nodig om door alle transities te komen en toekomstbestendig te blijven.
Gedachten zijn rare dingen. Je ziet ze niet en je kunt ze niet pakken, maar horen kun je ze wel: een voortdurende stroom in het hoofd, die soms vermoeiend of niet gewenst is en de dag van morgen kan bepalen als een ‘last’.
“Het is voor ons belangrijk om goede gedachten te hebben, want wij worden wat wij denken” – BUDDHA
‘Je moet gewoon wat minder denken’. Woorden die je vast wel eens gehoord hebt. Maar ja, hoe doe je dat? Hoe stop je de evergoing gedachtenstroom? En wat is ‘in contact met je lijf zijn’ eigenlijk? Zodra je je realiseert dat je ‘in je lijf zit’, dan ben je toch ook weer aan het denken?
Luister jij naar wat de ander je vertelt, luister je naar de andere kant van een verhaal, luister je naar je kinderen, luister je naar wat er gaande is in de wereld? En als je dan luistert, hoor, zie en voel je ook? Hoor je de behoeftes in de echo van de stem? Voel je de hunkering naar aandacht? En zie je dat jij (er) soms alleen maar hoeft te zijn?
Hierbij de allereerste dan! De eerste van een reeks blogs met als doel je te verleiden naar je hart en je diepste weten. Je uit te nodigen naar een losser en levenslustiger dagelijks leven. Ik zal in elke blog een thema aankaarten die elk ware levensgenieter op een gegeven moment tegenkomt. Mijn intentie is om deze grote thema’s naar het alledaagse te brengen en tastbaar te maken. We trappen af met het thema Verlangen. Daar waar het begint.
Your heart knows the way, run in that direction! – Rumi
“Ok. En waarom is dat een probleem?”
Ik kan me niet herinneren hoe vaak ik deze vraag al gesteld heb in mijn lessen en coachingsessies. Wanneer je ergens last van hebt, is dit een disruptieve vraag. Je verwacht hem niet, omdat je gewend bent meteen naar een oplossing op zoek te gaan. Ik geloof oprecht dat de meeste problemen geen bestaansrecht hebben. Dat ze louter het gevolg zijn van wat wij ‘denken over onze gedachten.’ Ik noem dit het verschil tussen kennen en weten.
In deze blog wil ik het met je hebben over je Innerlijke meisje. Waar staat jouw meisje voor? Wat zijn haar kwaliteiten? Zij staat onder andere voor je (diepe pure) gevoel, je kwetsbaarheid, schoonheid, verbinding, openheid, je behoefte aan harmonie. Ook haar schaduwkanten kunnen zich manifesteren. Bijvoorbeeld in de momenten dat je je onzeker voelt, gespannen, angstig of zelfs in paniek.
Wij, mensen, zijn verhalenmakers. We hebben talloze beelden en verhalen over hoe de wereld buiten ons er uit zou moeten zien. We denken dat we ons gelukkig zullen voelen als we er op een bepaalde manier uitzien, we bepaalde dingen bezitten, een goed salaris verdienen of de juiste partner en vrienden hebben. Wanneer we ons niet gelukkig voelen proberen we de wereld buiten ons, de omstandigheden en anderen om ons heen te veranderen. We gaan vaker naar de sportschool voor die strakke buik om onszelf aantrekkelijker te maken of denken dat we een andere baan moeten vinden voor meer voldoening. Maar ligt dáár echt de oplossing?
Meer vertrouwen in de mobiele telefoon, minder in verbinding
Het is de tweede keer in een korte tijd dat ik het Youtube filmpje van 20 jaar geleden voorbij zie komen, waarin mensen wordt gevraagd of ze een mobiele telefoon zouden willen in de toekomst.
De nuchterheid van de Nederlander komt daar mooi in beeld. Er worden kreten genoemd die ik vandaag de dag nog graag eens zou willen herhalen, gewoon om ons eens bewust te maken van hoe het was toen. Een vrouw lacht terwijl ze zegt: “Maar dan word ik opeens gebeld als ik aan het fietsen ben”, of “Ik heb toch een huistelefoon, kunnen ze daar toch naar bellen”.
