Daar zit je dan. Je hebt beloofd een blog te schrijven, maar je hebt even geen idee waarover. Normaal rollen de letters zo op papier en nu komt er even niets zinnigs uit. We zijn zo gewend aan de doe-stand dat we soms vergeten dat we een Human Being zijn en geen Human Doing (schrijft Marco Buschman in zijn boek Verbindend Vermogen). Dus wanneer schakel jij terug?
Als je partner, ouders, je vrienden of je baas gewoon doen wat je wilt, ben je een stuk gelukkiger. Toch? In werkelijkheid werkt het echter niet zo. Mensen om je heen doen soms dingen die je juist niet wilt. In onze aannames, meningen en oordelen over deze mensen verschuiven we van onze eigen business, naar de business van de ander. We denken dat wij weten wat het beste is voor de ander. Byron Katie stelt weleens (met een knipoog) de vraag: “Who needs God when you have your opinion?”
